ruudvanknip.reismee.nl

Ho Chi Minh (Saigon)

Ho Chi Minh city (Saigon)

  • Temperatuur: 30 graden
  • Aantal overnachtingen: 2 nachten
  • Toi's Travel Home Central


Dan is het zover. Vroeg in de morgen vertrokken vanuit Mui Né, om na een busrit van ongeveer 5 uur, aan het begin van de middag te arriveren in Ho Chi Minh city, ook wel Saigon genoemd.

Saigon is qua drukte te vergelijken met Hanoi (misschien zelfs nog iets drukker), maar heeft als verschil dat deze wél brede 2x3 baanswegen heeft tot in het centrum. Hierdoor is de verhouding motors/auto's iets meer in evenwicht dan in Hanoi waar het 90%motors waren.

Na aankomst direct op pad gegaan om vanuit mijn hostel naar de voormalig Amerikaanse ambassade te lopen, en het nabijgelegen War remnants museum te bezoeken. In dit museum lag de nadruk op de oorlogsmisdaden die door de Amerikanen zijn gepleegd en de gevolgen van Agent Orange; gifstof die door de Amerikanen in grote hoeveelheden gebruikten om de vegetatie weg te halen/te laten afsterven zodat de VC zich er niet in kon verbergen. Echter had/heeft dit niet alleen gevolgen voor de natuur, maar ook op de mensen die er leefden en generaties erna. Als gevolg ervan zijn er namelijk veel gehandicapten mensen geboren met allerlei afwijkingen. Erg indrukwekkend, al moet er tegelijkertijd gezegd worden dat het een eenzijdig beeld geeft, aangezien er met geen woord gerept wordt over de oorlogsmisdaden van de Noord-Vietnamezen.. Rondom het museum was de sfeer een stuk luchtiger en kon je verschillende soorten vliegtuigen, helicopters en artillerie, van dichtbij bekijken.

Terug in het Hostel, ontmoette ik op onze kamer Tim (Duitser), Lee (amerikaan, LA), en een Argentijnse waarvan ik de naam maar niet kon onthouden..
Al snel pakten we ons samen om een hapje te gaan eten en op stap te gaan, het was immers ook vrijdagavond. Tim verbleef al een week in Saigon. Tijdens deze week had hij een andere Amerikaan leren kennen, met Vietnamese roots, die met ons meeging. Bijkomend voordeel was dat hij de Vietnamese taal sprak en dat hij al meermaals in Saigon was geweest, waardoor hij ons de weg kon wijzen. We gingen naar backpackers-street (dé uitgaansstraat van Saigon). Om daar verschillende kroegen te bezoeken, waaronder een rooftop bar. Al met al een heel gezellige avond.

Voor de volgende, en tevens laatste dag, had ik een tour geboekt naar de Cu Chi Tunnels. Deze tunnels werden door de Noord-Vietnamezen gebruikt om zich te verschuilen voor de Amerikanen, en het produceren van allerlei soorten boobytraps/vallen. Moet gezegd worden dat het weer heel toeristisch was, echter het (kruipen!) door de tunnels was toch echt een ervaring om niet te vergeten. De tunnels waren namelijk zo klein gemaakt dat alleen de Vietnamezen er doorheen konden/durfden. De nu nog aanwezige tunnel was ci. 100m lang. Voor het toegankelijk maken voor de toeristen was hij weliswaar vergroot/verbreed maar ik moet toch wel toegeven dat ik niet had verwacht dat hij nog steeds zo klein was. 100m onder de grond door kruipen in het donker.. kreeg even een moment dat ik dacht 'zal ik 1 van de 2 nooduitgangen pakken?', maar heb toch maar doorgezet en uiteindelijk de uitgang gehaald :).
Verder was er (slim als de Vietnamezen zijn) ook een schietbaan aanwezig. En aangezien ik nog nooit geschoten had, kon ik de verleiding niet weerstaan om voor zon 25€ (wat in Vietnam héél veel geld is) 10 kogels met een M16 te schieten. Het ging beter dan verwacht, de terugslag viel best mee, alleen het geluid vond ik verrassend hard (harder dan dat je het in de films ziet..;))

In de avond nog een laatste keer Vietnamees gegeten op de food-market, om erna mijn tas te gaan pakken en afscheid te nemen van de mensen van de dag ervoor.

Dat was het dan: 3 weken solo (of toch niet echt) van Noord- naar Zuid-Vietnam gereisd.
Tijdens deze 3 weken heb ik me geen moment hoeven te vervelen door de vele verschillende aspecten, denk aan;
De afwisseling in natuur, cultuur, eten, stappen, het zelf (dag voor dag) plannen van de reis én misschien nog wel het leukste van allemaal; het ontmoeten van heel veel mensen van over de hele wereld en te luisteren naar de verhalen..
Oftewel geslaagd! :)

Mui Né

Mui Né

  • Temperatuur: 28 graden
  • Aantal overnachtingen: 4 nachten
  • Longson Muine Backpackers Paradise (2 nachten)
  • Mui Ne Hills Backpackes (2 nachten)

Mui Ne, badplaats in het zuiden van Vietnam. Na een busrit vanuit Dalat met mooie uitzichten (/hoogteverschil van 1500 m) aangekomen in Mui Ne. Mui Ne staat bekend om zijn strand, zandduinen, en vele kite surfers.

De eerste 2 nachten heb ik doorgebracht in Longson backpackers paradise. Deze lag een paar km van de stad af, maar had daardoor wel een uitgestrekt eigen strand. Het was een hostel waarbij je in een tent, open barak en/of gesloten kamer direct aan het strand kon slapen. Ik heb toch maar voor het laatste gekozen want voor het geld hoef je t niet te laten 3 vs 4 euro..
De sfeer was er relax, heel relax, misschien wel iets te relax. De samenstelling van mensen bestond voor het grootste deel uit hippies, lees: de langharige- dreadlock dichtheid was er heel hoog.
Nagoed niet direct mijn soort mensen, maar toch ook wel eens interessant om hiermee te praten. Wat er verder erg opviel/schokkend was, was de hoeveelheid plastic die elke dag op het strand aanspoelde. Ze maakten het strand iedere ochtend schoon, maar halverwege de dag lag het strand al weer zo goed als vol. Op de eerste dag hebben we dan ook met een paar mensen vrijwillig een uurtje (een stukje) strand zo schoon mogelijk proberen te krijgen. Was eigenlijk best wel relax om zo over het strand te lopen. Verder veel gekaart en aan een zandkastelen wedstrijd meegedaan.
Op dag twee ben ik met 2 Poolse backpackers naar de naastgelegen rode duinen gereden. Omdat het maar een klein stukje was en de Poolse man een scooter had, wilde we dit op 1 scooter doen. We waren nog niet goed of wel op weg of we werden van de weg gehaald door een politieagent op een motor. Geluk was dat de Poolse vrouw een echte wereldreiziger was/veel ervaring had en erg mondig was. Ze had dit al vaker meegemaakt en wist dan ook precies wat ze moest doen: Ze had uit voorzorg der GoPro (camera) aangezet tijdens de rit. En omdat de politie agenten het geld direct in eigen zak steken/willen ze dit niet op beeld vastgelegd zien/schrikt een camera af. Na wat gesteggel over het verwijderen van de beelden, mochten we dan ook weer zo de weg op zonder ook maar iets te hoeven betalen. In het hostel vertelden 2 Zweden (die minder stellig waren geweest) dat ze 1.000.000 dong, 40 euro , hadden betaald de dag ervoor.. (bijna een half maandsalaris van een politieagent..). Al met al weer een hele ervaring.
De zonsondergang bij de rode zandduinen was overigens wel mooi, maar als ik heel eerlijk ben, niet zo heel speciaal (vergeleken met wat ik in de voorgaande weken al gezien heb).
Na 2 dagen in het hostel verbleven te hebben vond ik het wel welletjes geweest en ben ik naar een hostel aan de andere zijde van Mui Ne gereisd: Me Nui Hills hostel.

Dit hostel lag zoals de naam al zegt op een hogere locatie met uitzicht op zee, waarbij er bovendien 3 zwembaden en een jacuzzi aanwezig waren. Bovendien werd hier iets meer georganiseerd om wat sfeer te maken. Zoals bijv. het Kerst diner en in de avond wat bierspellen. Hier kwam ik trouwens Tim, de Engelse die ik in het hostel in Hanoi al had ontmoet weer tegen!
Bijkomend voordeel was, dat het op loopafstand aanwezige strand wél schoon was en er genoeg te zien was door de vele Kite-surfers.

Kortom in Mui Ne heb ik het wat rustiger aangedaan, wat zon gepakt, en weer veel mensen ontmoet.

Nu rest nog alleen Saigon/Ho Chi Mihn city..

Dalat

Dalat

  • Temperatuur: 22 graden
  • Aantal overnachtingen: 1 nacht (bus), 3 nachten Dalat
  • Red House Backpacker Hostel

Dalat is de eerste stad in het zuiden die ik bezoek. Dalat ligt in het binnenland, en is hooggelegen in de bergen (ci +1500 m) waardoor het er frisser is dan de overige steden in het zuiden. Overdag zon 22 graden.

Na een lange en hobbelige nachtbusreis (13 uur) aangekomen in Dalat, omstreeks 08:00. Hierna direct doorgepakt door het doen van de countryside tour. Hierbij bezochten we onder andere:
Elephant watervallen, 70 m hoge boeddha, boerderij met allerlei lokale lekkernijen/ insecten (voor het eerst een sprinkhaan gegeten), een fabriekje waarbij ze van de cocoon van een rups/vlinder een soort katoen maakten, en een bloemenkwekerij. Met name de waterval was erg mooi om te zien. Al moet gezegd worden dat het water erg vervuild was met plastic.
Eenmaal terug in het hostel, aangeschoven bij een aantal Engelsen die op het kampvuur, sweet potatoes en mais aan het klaarmaken waren. Het waren twee zussen, Serena en Simone die voor 1,5 jaar op reis waren, en Paul (de vriend van Simone) die nu 3 weken met hun meereisde. Verder was er nog een andere Engelsman die wat vreemder was/bleek een dichter te zijn, maar hij was wel goed voor de sfeer/grappig.

De volgende dag (met 2 mensen die ook de tour hadden gedaan) de Dalat cable car gepakt, die vanuit Dalat, over een berg, naar een meer gaat. Eenmaal aangekomen bleek er daar ook een complex van tempels te staan, met een mooie tuin en bonsai bomen.

Terug in Dalat was het plots een stuk drukker omdat er de opening was van een (eens per 2 jaar) bloemenfestival was.
Was alleen jammer dat we er pas later achterkwamen dat de 1ste dag alleen maar voor genodigde was.

Uiteindelijk nog ergens lokaal gegeten (en voor het eerst inktvis geproefd) om uiteindelijk naar de 'Maze bar' te gaan waar we met de Engelse van de dag ervoor hadden afgesproken. De bar was (zoals de naam al zegt) letterlijk een doolhof van doorgangen en trappetjes naar boven en beneden 6 verdiepingen + kelder. Nuchter was het nog goed te doen maar na een paar biertjes moest je wel echt op ontdekkingstocht om de wc te vinden..
Uiteindelijk zijn we nog op een afterparty beland ergens op een 6 de verdieping. Was wel leuk om eens mee te maken.

De volgende dag zouden de 3, eigenlijk al vroeg de bus naar Saigon/Ho Chi Minh pakken. Echter besloot Serena om nog een dag langer te blijven om zo wat langer te kunnen uitslapen/kater te verwerken. In de middag hebben we een rondje om het (qua grootte onderschatte) centrale meer te lopen en hierbij de bloemenversieringen/festival te bekijken.
Het was meer dat er door de hele stad door versieringen waren, dan dat er op 1 plek alles te doen was. Side note: op de lokale markt nog een een kraampje gespot met wat locale lekkernijen. Lees: levende dikke wormen, schorpioenen, hagedissen & spinnen! Hierna weer lekker gegeten om vervolgens in het hostel te ontspannen.
De volgende dag nog een korte wandeling door een park gemaakt om vervolgens afscheid te nemen en om 12:30 de busreis naar Mui Ne te maken..

Al met al was Dalat bovenverwachting goed bevallen :)

Danang & Hoi-an

Danang

  • Temperatuur: 25 graden
  • Aantal overnachtingen: 1 nacht Danang
  • Rom Casa Hostel


Eenmaal aangekomen in Danang viel direct op hoe rustig het er was. In het hostel (dat er echt goed, modern en leuk uitzag) was slechts 1 persoon aanwezig. Joshua, een Canadees die voor 2 jaar over de wereld aan het reizen is. Hij was heel aardig en volgens mij ook blij om nog iemand anders te zien. Hij nodigde me direct uit om samen met Ferusa (een Oezbekistaanse vrouw die hij eerder op de dag had ontmoet) te gaan eten en de stad te verkennen. Niet veel later kwam er nog een 3e persoon de kamer op. Terry, een echte Amsterdammer/extravert die net was begonnen aan zijn reis van een aantal maanden over de wereld. Hij was zo enthousiast dat hij werkelijk alles helemaal geweldig vond.
Dit was dan ook het gezelschap om s'avonds mee opstap te gaan. Eerst aten we (erg matig) bij een restaurantje dat de menukaart in de vorm van levende bakken met zeedieren had tentoongesteld. De chinezen langs ons konden er geen genoeg van krijgen maar dat was bij ons toch echt anders.
Na het eten zijn we doorgegaan naar de night-market, waar er naast de live muziek & lichtshow, er nog genoeg versnaperingen te krijgen waren..
Hierna zij we nog een stuk gaan lopen door de stad (over de dragon brug was best cool) en nog bij 2 barretjes iets gedronken.
Hierbij nog een best wel diepgaand gesprek gehad met Ferusa over de stand van zaken in Oezbekistan en over haar werk. Oezbekistan is namelijk technisch gezien een democratie maar feitelijk gezien niet. Ze hebben wel verkiezingen maar de tegenstanders stellen niet veel voor. Bovendien is het land erg corrupt.
Mede door bovenstaande redenen gaan er niet veel Oezbeken in het buitenland op vakantie en hebben ze een nog erg Russisch georiënteerd wereldbeeld. Om hier verandering in te brengen heeft ze een eigen bedrijfje (escape to travel) opgericht dat betaalbare reizen over de hele wereld organiseerd. Echter is het niet alleen een reisbureau maar meer een community die online erg veel volgers heeft. Al met al heeft ze me wel overtuigd en zie ik er het goede én de potentie er wel van van in.. En bovendien nogmaals de bevestiging hoe goed we het in Nederland hebben.
Ondanks dat we maar met een kleine groep waren was het dus nog best gezellig!
De volgende dag gingen Joshua en Feruza een dagje naar (het naastgelegen) Hoi-an. Terwijl Terry en ik achterbleven om de omgeving ook bij daglicht te verkennen en ik mijn telefoon te laten maken. Via via kwam ik dan eindelijk bij een betrouwbare, lees officiële repair shop, waar ze hem voor een kleine 1.000.000 dong, 40€. Zeker voor in Vietnam heel veel geld, maar ik was allang blij. Aan het einde van de dag doorgereisd naar Hoi-an.

Hoi-An

  • Temperatuur: 25 graden
  • Aantal overnachtingen: 2 nachten
  • Cococha Hostel

Het Hostel in Hoi-an was een waar 'party hostel' met zwembad en bar. Ik kon s'avonds dan ook direct aansluiten bij (wederom) een beer-pong toernooi. Echter ook hier geen potten kunnen breken. Verder waren er voor de 2e keer heel veel Nederlands (schat ongeveer 1/4de van alle backpackers). Vanuit het hostel maar eens doorgetrokken naar een club, maar veel meer dan de mensen in het hostel waren er niet.
De volgende dag werd ik wakker met een behoorlijke kater. Heb dan ook maar het grootste deel van de dag aan het zwembad gelegen en zo min mogelijk bewogen ;).
In de namiddag mezelf toch maar eens opgepakt om naar Hoi-an zelf te gaan. Hierbij kon ik er niet om heen om op aanraden van Maire (collega) een sandwich te bestellen bij Madam Khahn. En moet zeggen dat deze ook echt overheerlijk smaakte en genoeg was voor deze dag en dat maar voor zon 25.000 dong, 1€.

De volgende dag door Hoi-an gelopen en een tour gedaan van 4uur met een privé gids. Hoi-an heeft veel gezellige straatjes die zijn versierd met lampionnen, oude gebouwen en een brug over de rivier. Qua toerisme kun je het wel met de binnenstad van Amsterdam vergelijken/ heel druk en veel chinezen. Het was wel leuk om te zien en zeker voor stelletjes wel een leuke plek om heen te gaan. Maar dat is het dan ook wel.

Na de tour de goede keuze gemaakt om nog f naar het strand te gaan om te genieten van het heerlijke weer.

Nextup: nachtbus naar Dalat, vertrek 17:00 aankomst 8:00.




Hué

Hué

  • Aantal overnachtingen: 1 nacht
  • Temperatuur: 20 graden
  • Vietnam Backpackers Hostel


Inmiddels ben ik het dagritme al helemaal kwijt. Het enige dat ik wel weet is dat ik om 19:30de nachttrein naar Hué ga pakken.

De eerste indruk van de trein is goed, modern en schoon. Hij zou zomaar in west Europa kunnen rijden. Alleen kwamen ze hier meermaals langs met eten en drinken. Daar heb ik de NS nog niet op kunnen betrappen..

De cabine bestond uit 4 ligbedden en een klein tafeltje. Het enige feitelijke minpuntje was dat er vreemd genoeg geen prullenbak aanwezig was.

Ik was de 2e persoon in de cabine. Tot mijn verbazing kon ik deze treinrit gewoon Nederlands praten (eerste keer in een week) omdat er een Belgische journalist, Nicolas, in de cabine aanwezig was.

Hij vertelde me dat hij bezig is met het schrijven van een artikel over de Hanoi - Ho Chin Minh treinlijn, voor de Belgische krant 'De Morgen'. Wie weet word ik misschien nog wel een voetnoot in zijn artikel ;).

Naast Nicolas, kwamen er nog 2 Vietnamezen de coupé in. Met behulp van google translate kwam er een klein gesprekje op gang. Maar veel verder dan waar ze woonden en werkten kwamen we niet.

Tijdens de treinrit ben ik uiteraard wel een aantal keer wakker geworden maar ik mag over het algemeen niet klagen.

Eenmaal aangekomen in Hué afscheid genomen van Nicolas en met Grab (de Aziatische tegenhanger van Uber) naar het backpackers hostel gebracht.

Next up: motor-tour door Hué en omgeving. En Nee, ik heb niet zelf gereden maar ben bij de Amerikaanse tour guide achterop gegaan..

Het was overigens wel f goed dat een andere Amerikaanse even tussen neus en lippen door zei dat der vader in de Vietnam oorlog had gevochten, zodat ik de ongezouten Europese mening toch even net wat genuanceerder over het daglicht zou brengen..

De Amerikaanse tour-guide zelf wist er wel het e.e.a. van, maar veel verder dan wat feitjes uit de Netflix documentaire: de Vietnam oorlog, die hij (net als ik) had gekeken kwam hij niet.

De afwisseling tussen stukken rijden en dingen zien was eigenlijk best wel leuk. In het kort hebben we de volgende dingen gezien/gedaan. Historische citadel, verzameling oorlogsvoertuigen, olifantengevecht arena, uitgestrekte begraafplaats aan de Perfume river, Amerikaanse stelling aan de rivier en het zelf mogen maken van een wierrooistokje bij een oude vrouw in de winkel.
Echter het absolute hoogtepunt was de afsluiter: het verlaten zwembad van Hué. Ik had er wel iets over gehoord/gelezen, maar nog niet eerder gezien:
Het was een zwembad dat een kleine 20 jaar geleden is aangelegd midden in de jungle. Het was aangelegd, met een ongelofelijk oog voor detail. Echter is het nooit geopend wegens een verkeerde inschatting van het businessmodel.
Nu, 20 jaar later, is de zwembad door het ontwerp, verval, en jungle veranderd in iets dat ik nog nooit eerder heb gezien. De combinatie van vorm en kleuren, vormt bijna een naadloze overgang met de natuur. Ik zou hier eigenlijk nog veel langer willen blijven en opzoek gaan naar de perfecte foto.

Verder was er s'avonds een beer-pong toernooi in het hostel. Meegedaan maar geen potten kunnen breken. In de 2e ronde verloren.. Er waren overigens meer Nederlanders in het Hostel, maar als ik eerlijk ben weet ik niet of ik dit wel/niet leuk vond.

Ben uiteindelijk toch maar om 24:00 in bed beland.

Wat ook nog de notitie waard is, is dat er een 68 jarige Amerikaan op de kamer lag die reizen als 'levensstijl' had. Hij was al 53! jaar nonstop aan het reizen én dat zonder smartphone. Iets waar ik de volgende dag alleen nog maar meer respect voor kon krijgen..

De volgende ochtend kwam ik er namelijk achter dat de telefoon niet opgeladen was. En aangezien dit echt levensbehoefte nr. 1 is voor een onervaren reiziger, voor deze solo trip (denk aan: google maps = weten waar je bent, booking.com = accommodaties vastleggen voor de volgende dag, Grab: van plaats A naar B komen zonder opgelicht te worden én dan nog contact met het nieuwsgierige thuisfront ;).) stond deze dag in teken van het maken/vinden van een nieuwe telefoon.
Uiteindelijk een 2e hands I phone 5 op de kop getikt voor 45€. Waarschijnlijk is dit nog steeds veel te veel, maar ik ben in ieder geval weer online :)

Later op de dag in een klein busje doorgereisd naar Da Nang.

Tot zover..

Halong Bay

Halong Bay

  • Aantal overnachtingen:
  • Hanoi: 1nacht (tussenstop)
  • Halong Bay (boot): 1
  • Cristina cruise
  • Temperatuur Halong Bay: ci 22 graden
  • Nachttrein richting Hué: 1 nacht


Na Sapa ben ik weer terug gereisd naar Hanoi, om daar 1 korte overnachting te hebben om de volgende ochtend om 7:45 te worden opgepikt voor de Halong Bay tour.

Bij aankomst kwam ik weer hetzelfde Engels koppel en Duitser (Marco) tegen, die direct vroegen hoe het in Sapa was geweest en of ik ook een paar biertjes aan de bar in het hostel ging drinken.

Nagoed een paar dan. Uiteindelijk werd het toch maar weer 2:00. Waarna ik me de volgende ochtend versliep/had de telefoon niet in de oplader gedaan. Geluk bij een ongeluk werd ik om 7:30 wakker en had ik de vorige avond al alle spullen ingepakt voor de tweedaagse (1 nacht) trip door Halong Bay.

Hierdoor was ik nog op tijd bij de receptie. En omdat de bus iets later kwam dan gepland kon ik zelfs nog het ontbijt in het hostel meepakken. Marco, ging trouwens mee op dezelfde tour alleen had hij voor 3 dagen geboekt.

De trip naar Halong bay was zon 4 uur rijden vanaf Hanoi. Het gezelschap bestond uit zon 15 personen. Waarvan ik het meeste heb opgetrokken met: Paul (uit manchester), Marco en een man uit Singapore met een onmogelijke naam en die heb ik dan ook niet onthouden.

Verder bestond de groep uit zo'n 5 oudere mannen uit Maleisië en een koppel uit India en Duitsland.

Eenmaal aangekomen op de boot konden we direct aansluiten voor de lunch. Echter was dit een tegenvaller moet ik zeggen. Zag eruit alsof het al vaker opgewarmd was. Nagoed, toen verder naar mijn kamer. Deze bestond uit een tweepersoonsbed, geweldige douche, hier kwam niet alleen water van boven maar ook horizontaal van de zijkant (ben f de naam kwijt hoe zon douche heet), en zelfs een klein balkon.

Toen naar het bovendek om de ontelbare hoeveelheid kleine, maar hoge, uit het water poppende eilandjes te zien. Dit was best wel indrukwekkend om te zien.

Alleen had je na een paar uur al zoveel eilanden gezien dat het bijzondere er wel vanaf was/went erg snel (iets wat ik ook in Hanoi met de drukte en Sapa met de uitzichten heb ervaren).

Na een tijd gevaren te hebben, zijn we gestopt bij een klein vissersdorpje, lees: drijvende huizen op zee, met veel kleine vissersbootjes. Waarna we met een kano om het eiland mochten gaan peddelen. In de kano, dicht bij het water, waren de eilanden nog indrukwekkender. In het dorpje zelf hebben we nog een parel kwekerij bezocht. Was niet heel bijzonder maar wel goed voor de afwisseling.

Hierna weer terug naar de boot om de zonsondergang te zien en weer een zeer matige maaltijd voorgeschoteld te krijgen.

In de avond was er nog een karaoke mogelijkheid, wat ik dacht dat meer een grap was, maar dit werd door de Maleisische oudere mannen (schat zon 60-70 jaar oud) heel serieus opgepakt. Vond de eerste paar liedjes nog wel grappig, maar ben erna maar eens op tijd naar bed gegaan. Om voor de eerste keer deze trip heerlijk te slapen op een tweepersoonsbed, zonder dat er andere mensen op de kamer.

De volgende ochtend al om 6:00 opgestaan om de zonsopgang te gaan bekijken. Echter bleek dit een kleine tegenvaller omdat het bewolkt was/de zon niet zag.

Next up: Thai chi exercise. Kan het niet anders omschrijven dan wat rek en strek oefeningen op een muziekje.. Heb het gefilmd met mijn GoPro maar ik weet niet of deze beelden ooit openbaar gaan worden ;)

Hierna zijn we nog naar een eiland gevaren waarbij we een grot bezochten. De grot zelf was niet zo spectaculair/heel toeristisch gemaakt, maar vanuit het naastgelegen strand had je wel de mogelijkheid om geweldige foto's te maken..

Als afsluiting van de tour nog een korte 'kookcursus' gehad, echter kwam dit neer op niet veel meer dan het vouwen van wat loempia's.

Al met al Halong Bay tour: geweldige eilanden om te zien & goede kamer. Echter het eten en de programmering was erg toeristisch/viel wat tegen.

Momenteel ben ik (wederom) onderweg naar Hanoi, alleen zal ik er nu niet meer overnachten, maar om 19:30 de nachttrein naar Hué pakken..

Tot zover :)



Sapa

Sapa

  • Aantal overnachtingen: 1 nacht
  • Temperatuur: 12-15 graden
  • Fansipan Terrace Cafe and Homestay


Op de 3de dag de oversteek van Hanoi naar Sapa gemaakt. De rit duurde 6 uur in een 'sleeperbus' (bus met een soort van stapelbedden erin. 2 hoog en 3 langs elkaar. Leek prima, al kwamen de westerse mensen er al snel achter dat hij gemaakt is voor Aziatische (kleine) mensen. We konden namelijk onze benen bij lange na niet strekken.

Echter het voordeel was, dat ik zo moe was dat ik er achteraf gezien weinig last van heb gehad.

Eenmaal in Sapa aangekomen, stond er ongelogen in alle huizen een voetbalwedstrijd op waar je dan ook niet aan kon ontkomen: Vietnam speelde tegen Indonesië in een (wat ik ervan begreep) een landentoernooi voor Zuid-oost Aziatische landen. Zo stonden er in het centrum van Sapa ongeveer 200 man naar een groot beeldscherm te kijken. Dit was echter niets vergeleken met beelden uit Ho Chi Minh (en dus waarschijnlijk ook Hanoi), waar de halve stad op zijn kop stond. Uitslag 3-0 winst, achteraf gezien jammer dat ik niet in Hanoi was..

Eenmaal aangekomen in het hostel (het was al donker dus kon het uitzicht nog niet zien) viel het een beetje tegen. Alleen de Vietnamese eigenaar met zijn gezin en een jonge Duitse backpackster, die na der middelbare school besloot om eens 3 maanden door Azië te gaan reizen, waren er aanwezig. Ben daarom voor de verandering eens vroeg naar bed gegaan.

De kamers waren erg gehorig. Op mijn kamer lag een Israëliër (die ik maar kort gezien heb) en een Aziaat op de kamer (waar het moeilijk was om sociaal contact te krijgen). Bovendien had hij de thermostaat op 26! graden staan. Toen hij s'avonds weg was heb ik hem maar omlaag gezet en zo is hij gelukkig ook gebleven.

Wat wel echt bijzonder goed was aan het hostel bleek wel de volgende ochtend.. Een geweldig uitzicht aan de ontbijt tafel: uitzicht op het naastgelegen dal met erachter een langgerekt gebergte voor zover het oog kon reiken..

Hierna naar Sansipan geweest. Heel in het kort:

Eerst een treinrit van 2 km naar de start van de kabelbaan waarmee ik in zon 20 min omhoog ging.

Hierna resteerde nog zon 600 traptreden naar de absolute top van de Berg: 3143 m boven zeeniveau. Ik merkte ook al echt dat we op hoogte zaten aangezien ik toch moeilijker (lees; beetje hijgend ;)) sommige stukken opkwam.

Wat volgde was een schouwspel waar het ene uitzicht nog mooier was dan het andere. En je op een moment kwam dat je echt niet meer wist waar je een foto van moest maken, want dat kon je namelijk in alle richtingen.

Ik laat dan ook maar voor dit deel de foto's voor zich spreken..

Ik had inmiddels wel al besloten om maar 1 nacht in Sapa te blijven aangezien het er in het hostel niet zoveel te beleven viel.

Heb na het einde van de tour dan ook weer de bus terug naar Hanoi gepakt, waar ik een nacht in hetzelfde prima Nexy Hostel heb overnacht om alweer vroeg (7:45) in de ochtend te worden opgepikt voor een tour naar Halong Bay, wordt dus vervolgd..


Hanoi dag 2

Op de 2e dag in Hanoi (eerste volledige) heb ik een dag-tour gehad om zo de stad beter te leren kennen.

Door de chaos zou ik zelf geen idee hebben waar te beginnen.

De dagtour werd gegeven door Tau (19 jaar), een student aan de lokale universiteit, die via het geven van deze tours de engelse taal (beter) wil leren. Tours zijn daarom in beginsel ook gratis, al is het wel zo netjes om hem na afloop een fooi te geven/afhankelijk van hoe het was.

De tour werd ook gevolgd door een Amerikaanse Katherine, ondernemer en woonachtig in LA.

De tour begon bij het Ho Kiem meer, niet ver van van ons hostel, waar we de lokale pegoda bezochten. Hierbij kregen we veel achtergronden over de heilige dieren

Draak: sterkte en macht

Eenhoorn (unicorn): vrede en geluk

Schildpad: lang leven

Phoenix: schoonheid

Aanvankelijk vond ik de achtergronden niet zo heel interessant en moeilijk te volgen in het Engels (de woordenschat van de gids was redelijk beknopte, maar te volgen). Echter gedurende de dag kwam bij bijna alles wat we bezochten deze dieren/symbolen terug waardoor er samenhang ontstond en je daadwerkelijk het gevoel kreeg de lokale cultuur (enigszins) te begrijpen.

Hierna zijn we doorgelopen richting de gevangenis, gebouwd door de Fransen en tijdens de Vietnam oorlog gebruikt voor het gevangen houden van Amerikaanse soldaten. Maison Centrale, ook wel het 'Hanoi Hilton' genoemd.

Echter voordat we daar waren, hebben we in een lokaal steegje 'Pho' gegeten. Een lokale specialiteit. Katherina had een bucket-list voorbereid van gerechten die ze gedurende de reis door Vietnam wilde/moest proberen.

Al etende kwamen we nog aan de praat met 2 andere Amerikanen waarvan ik de naam alweer ben vergeten.

Het eten was wennen, soort soep met grote stukken vlees erin. Vlees was lekker, soep apart ;).

Uiteindelijk bij de Gevangenis aangekomen. Zoals bij alle gevangenissen is de sfeer er donker dus laten we er maar niet teveel over zeggen. Wat deze blog wel gaat halen is dat er 2 ontsnappingen zijn gedaan, middels een gat te maken in de riolering en op deze manier onder de muur door te komen. Delen van deze riolering/fundering waren tentoongesteld.

Next up: de kathedraal van Hanoi. Gebouw door de Fransen en overeind gebleven gedurende de Vietnam oorlog. Lijkt hierdoor ook wel enigszins op de Notre Dame.

Hierna tour gehad door het 'old quater'. Wirwar van kleine staatjes met onmogelijk veel verschillende soorten winkeltjes en bezigheden.

Volgende op de lijst was het drinken van een 'Egg Coffie' in dé koffietent van Vietnam. Blijkbaar voor de social media gekke Amerikanen echt thé place to be. Moet gezegd worden, de koffie (soort cocktail van koffie en eieren) smaakte ook wel bijzonder goed.

Als laatste van het officiële gedeelte van de tour: zijn we rondgeleid door een traditioneel Vietnamees huis waarbij de 4 dieren/symbolen weer veelvuldig terugkwamen. Leuk detail: in de patio stond een grote Palmboom, hierdoor niet alleen leuk vanuit de begane grond gezien maar zorgt ook voor groen op de 1ste verdieping.

Aan het einde van de tour werd ik door Katherine uitgenodigd om savonds naar het waterpoppenkast theater te gaan voor een voorstelling (ook een lokale must see). Stond niet heel hoog op mijn lijst moet ik zeggen maarja, waarom ook niet /letsgo.

In de tussentijd, nog even de busrit en hostel geboekt voor de volgende dag in Sapa. En Katherine de hare naar Halong Bay.

Het water poppenkast theater was precies wat de naam zegt: Poppenkast op water. Wederom iets bizars om te zien. Prima voor 1x.

Hierna nog naar beer-street geweest om nog gezellig wat te drinken en de verschillende zienswijzen tussen Europeanen en Amerikanen aan elkaar proberen uit te leggen.

Al met al een druk dagje gehad en heel veel (verschillende) dingen gezien en gedaan.